słownik Polsko-Szwedzki »
holm w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| holm (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ho i liczbie atomowej 67; | |
| Bornholm (geografia, geograficzny) duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku; noun | Bornholmsubstantiv |
| bornholmski | |
| syndrom sztokholmski stan psychiczny, który pojawia się u ofiar porwania lub u zakładników, przejawiający się odczuwaniem sympatii i solidarności z osobami je przetrzymującymi; | |
| Sztokholm (geografia, geograficzny) miasto, stolica Szwecji; noun | Stockholmsubstantiv |
| sztokholmczyk noun | stockholmare [~n; pl. ~, best. pl. -holmarna]substantiv |
| sztokholmka noun | stockholmare [~n; pl. ~, best. pl. -holmarna]substantiv |
| sztokholmski adjective odnoszący się do miasta Sztokholm | stockholmsk [~t ~a]adjektiv |
