Polski | Szwedzki |
---|---|
fenomen noun | fenomen [~et; pl. ~]substantiv |
fenomenalizm (filozofia, filozoficzny) przekonanie, iż bezpośrednio dostępne poznaniu są wyłącznie zjawiska, natomiast istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje; noun | fenomenalism [~en]substantiv |
fenomenalny adjective niezwykły, wyjątkowy, zjawiskowy | fenomenal [~t ~a]adjektiv |
fenomenalny adjective wyjątkowy, wspaniały, fantastyczny, niesłychany | besynnerlig [~t ~a]adjektiv |
fenomenologia (filozofia, filozoficzny) kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane; noun | fenomenologi [~n]substantiv |