słownik Polsko-Szwedzki »
em w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| ekosystem (ekologia, ekologiczny) fragment przyrody będący funkcjonalną całością; noun | ekosystem [~et; pl. ~]substantiv |
| ekstremalnie adverb w sposób ekstremalny | ytterligtadverb |
| ekstremalny krańcowy, skrajny | |
| ekstremista noun osoba o skrajnych, radykalnych poglądach | extremist [~en ~er]substantiv |
| ekstremistka noun | extremist [~en ~er]substantiv |
| ekstremistyczny dotyczący ekstremizmu albo ekstremistów | |
| ekstremizm noun wyznawanie skrajnych, krańcowych poglądów w jakiejś kwestii | extremism [~en]substantiv |
| ekstremofil organizm żyjący w ekstremalnych warunkach; | |
| ekstremum (matematyka, matematyczny) skrajna (minimalna lub maksymalna) wartość funkcji; | |
| elektrochemia (chemia, chemiczny) dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi; noun | elektrokemi [~n]substantiv |
| elektrochemiczny adjective związany z elektrochemią, dotyczący elektrochemii | elektrokemisk [~t ~a]adjektiv |
| element (filozofia, filozoficzny) w filozofii starożytnej synonim słowa pierwiastek: (ziemia, woda, ogień lub powietrze) noun | element [~et; pl. ~]substantiv |
| element (matematyka, matematyczny) obiekt należący do rozważanego zbioru lub klasy noun | element [~et; pl. ~]substantiv |
| element (pejoratywnie, pejoratywny) (obraźliwie) niepochlebne określenie grupy społecznej lub jej przedstawiciela noun | element [~et; pl. ~]substantiv |
| element noun część składowa | element [~et; pl. ~]substantiv |
| elementarny adjective podstawowy, najprostszy | elementär [~t ~a]adjektiv |
| elementarz (edukacja, edukacyjny) podręcznik do początkowej nauki czytania i pisania; noun | abc-bok [~en abc-böcker]substantiv |
| endemicznie (biologia, biologiczny) (ekologia, ekologiczny) na sposób endemiczny adjective | endemisk [~t ~a]adjektiv |
| endemiczny adjective występujący tylko na określonym obszarze | endemisk [~t ~a]adjektiv |
| endemit (biologia, biologiczny) takson występujący tylko na danym obszarze; | |
| epidemia (medycyna, medyczny) duża liczba zachorowań na tę samą chorobę, na tym samym obszarze i w tym samym czasie; noun | farsot [~en ~er]substantiv |
| epidemiczny (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) związany z epidemią, dotyczący epidemii adjective | epidemisk [~t ~a]adjektiv |
| epidemiolog (medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się zapobieganiem i zwalczaniem epidemii noun | epidemiolog [~en ~er]substantiv |
| epidemiologia (edukacja, edukacyjny) (medycyna, medyczny) nauka zajmująca się czynników wpływających na powstawanie i szerzenie się epidemii, a także sposobami zwalczania i zapobiegania epidemiom; noun | epidemiologi [~n]substantiv |
| epidemiologiczny (medycyna, medyczny) związany z epidemiologią, dotyczący epidemiologii adjective | epidemiologisk [~t ~a]adjektiv |
| epistemiczny (filozofia, filozoficzny) związany z poznawaniem, z wiedzą o czymś | |
| epistemologia (filozofia, filozoficzny) dział filozofii zajmujący się relacjami między poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością; noun | epistemologi [~n]substantiv |
| epistemologiczny związany z epistemologią, dotyczący epistemologii | |
| erem noun klasztor; | eremitage [~t ; pl. ~]substantiv |
| eremita (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik żyjący w odosobnieniu; noun | eremit [~en ~er]substantiv |
| eremitorium noun siedziba eremity; | eremitage [~t ; pl. ~]substantiv |
| esemesować verb | messa [~de ~t]verb |
| Estremadura (geografia, geograficzny) (administracja) jedna ze wspólnot autonomicznych w Hiszpanii ze stolicą w Méridzie; | |
| Estremadurczyk mieszkaniec Estremadury | |
| eufemistyczny adjective unikający użycia drażliwych słów poprzez zastąpienie ich wyrażeniami delikatniejszymi lub wymijającymi | eufemistisk [~t ~a]adjektiv |
| eufemizm (językoznawstwo, językoznawczy) oględne, delikatne słowo lub wyrażenie zastępujące inne, które jest zbyt drastyczne, nieprzyzwoite, dosadne; noun | eufemism [~en ~er]substantiv |
| euhemeryzm | |
| ewenement noun | evenemang [~et; pl. ~]substantiv |
| Federalna Demokratyczna Republika Etiopii (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Etiopii | |
| Federalna Demokratyczna Republika Nepalu (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Nepalu jako państwa |
