Polski | Szwedzki |
---|---|
dzwon duży metalowy przedmiot, który uderzany wydaje dźwięk; | |
dzwonek mały dzwon | |
dzwonek noun urządzenie sygnalizacyjne, często elektryczne, np. przy drzwiach wejściowych, w szkole, teatrze, przy rowerze | ringklocka [~n -klockor]substantiv |
dzwoniec (ornitologia, ornitologiczny) oliwkowozielony ptak wielkości wróbla; noun | grönfink [~en ~ar]substantiv |
dzwonić (potocznie, potoczny) (telekomunikacja) telefonować, próbować nawiązać połączenie telefoniczne | |
dzwonić o dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk | |
dzwonić wywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka | |
dzwonki (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny, w którym dźwięk wydobywa się przez uderzanie pałeczkami w metalowe płytki; noun | klockspel [~et; pl. ~]substantiv |
dzwonko (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (rybołówstwo, rybacki) kawałek wypatroszonej ryby pokrojonej w poprzek | |
dzwonnica (architektura, architektoniczny) część budynku (najczęściej wieża) lub osobna budowla, konstrukcja przeznaczone do zawieszania dzwonów; noun | klocktorn [~et; pl. ~]substantiv |
dzwonnik noun człowiek mający za zadanie dzwonienie dzwonem kościelnym w dzwonnicy; | ringare [~n; pl. ~, best. pl. ringarna]substantiv |
transformator dzwonkowy |