Polski | Szwedzki |
---|---|
dziedziczyć verb być uprawnionym do takiego otrzymania | ärva [ärvde ärvt]verb |
dziedziczyć verb o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka | ärva [ärvde ärvt]verb |
dziedziczyć verb otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci | ärva [ärvde ärvt]verb |
odziedziczyć verb | ärva [ärvde ärvt]verb |
wydziedziczyć (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawić praw do dziedziczenia, do przysługującego spadku |