Polski | Szwedzki |
---|---|
diabeł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) upadły anioł, kuszący do grzechu; | |
diabeł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) upadły anioł, kuszący do grzechu; noun | djävul [~en djävlar]substantiv |
diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) Sarcophilus harrisii, gatunek torbacza z rodziny niełazowatych; | |
diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku diabłów tasmańskich (1.1) | |
Diabeł tkwi w szczegółach. | |
bać się jak diabeł święconej wody bardzo się bać kogoś, czegoś | |
nie taki diabeł straszny, jak go malują coś okazało się prostsze, niż wyglądało na początku | |
Nie taki diabeł straszny, jak go malują. | |
tam, gdzie diabeł mówi dobranoc (lekceważąco, lekceważący) o miejscu bardzo odległym, oddalonym od skupisk ludzkich |