deklinacja w języku po szwedzku

Polski	Szwedzki
deklinacja (astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; noun	deklination [~en ~er]substantiv
deklinacja (gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; noun	deklination [~en ~er]substantiv
deklinacja magnetyczna noun	deklination [~en ~er]substantiv
deklinacja mieszana (gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim	blandad böjning

Historia wyszukiwania