Polski | Szwedzki |
---|---|
deficyt (ekonomia, ekonomiczny) przewaga wydatków nad dochodami noun | underskott [~et; pl. ~]substantiv |
deficyt noun niedobór, brak; | brist [~en ~er]substantiv |
deficyt budżetowy noun | budgetunderskott [~et; pl. ~]substantiv |
deficytowy adjective przynoszący większe straty niż zyski | förlustbringandeadjektiv |
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (psychologia, psychologiczny) zespół neurorozwojowych zaburzeń psychicznych powodujący deficyty uwagi, hiperaktywność, nadpobudliwość psychoruchową lub impulsywność |