słownik Polsko-Szwedzki »
ces w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| ces (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk c obniżony o półton; noun | cess [~et; pl. ~]substantiv |
| Ces-dur (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku ces (w zapisie nutowym z siedmioma bemolami) | |
| cesarski dotyczący cesarza; dotyczący cesarstwa | |
| cesarskie cięcie (medycyna, medyczny) zabieg wydostania płodu z łona matki przez przecięcie jej brzucha; noun | kejsarsnitt [~et; pl. ~]substantiv |
| cesarstwo (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ustrój polityczny w którym władzę sprawuje cesarz; noun | kejsardöme [~t ~n]substantiv |
| Cesarstwo Rosyjskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) określenie państwa rosyjskiego od roku 1721 do rewolucji lutowej w roku 1917; | |
| Cesarstwo Rzymskie (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego; | |
| cesarz najwyższy stopień monarchiczny; | |
| cesarzowa noun kobieta cesarz | kejsarinna [~n kejsarinnor]substantiv |
| cesarzowa noun żona cesarza | kejsarinna [~n kejsarinnor]substantiv |
| cesja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zrzeczenie się przez osobę prawną lub fizyczną praw do czegoś na rzecz innej osoby | |
| absces (medycyna, medyczny) ropień noun | abscess [~en ~er]substantiv |
| akcesorium (urzędowy) (handel, handlowy) drobny przedmiot stanowiący dodatkowe wyposażenie noun | tillbehör [~et; pl. ~]substantiv |
| eksces noun wybryk naruszający spokój albo porządek publiczny | excess [~en ~er]substantiv |
| ekscesy noun | utsvävning [~en ~ar]substantiv |
| incest (rzadki, rzadko używany) obcowanie płciowe z kimś blisko spokrewnionym noun | blodskam [~men]substantiv |
| koncesja (urzędowy) pozwolenie władz administracyjnych na prowadzenie danej działalności gospodarczej noun | koncession [~en ~er]substantiv |
| obcesowy adjective | burdus [~t ~a]adjektiv |
| orzeł cesarski (ornitologia, ornitologiczny) Aquila heliaca Savigny, duży ptak szponiasty z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący stepy strefy umiarkowanej od południowo-wschodniej Europy po Bajkał oraz od Bliskiego Wschodu po Azję Środkową; | |
| precesja (fizyka, fizyczny) zjawisko jednostajnej zmiany kierunku osi obrotu wirującego ciała; | |
| proces (informatyka, informatyczny) każdy egzemplarz wykonywanego programu noun | process [~en ~er]substantiv |
| proces (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępowanie w sądzie noun | process [~en ~er]substantiv |
| proces noun uporządkowany ciąg zdarzeń zachodzących po sobie | process [~en ~er]substantiv |
| procesja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa wiernych w pochodzie, często ze śpiewem eksponująca przedmioty kultu; | tåg [~et; pl. ~] |
| procesja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa wiernych w pochodzie, często ze śpiewem eksponująca przedmioty kultu; noun | procession [~en ~er]substantiv |
| procesor (informatyka, informatyczny) urządzenie cyfrowe potrafiące pobierać, interpretować i wykonywać ciąg rozkazów; noun | processor [~n ~er ]substantiv |
| procesować (informatyka, informatyczny) przetwarzać się verb | bearbeta [~de ~t]verb |
| procesowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) związany z procesem sądowym noun | prövning [~en ~ar]substantiv |
| procesowy verb dotyczący procesu | bearbeta [~de ~t]verb |
| procesy poznawcze noun | kognition [~en]substantiv |
| recesja (ekonomia, ekonomiczny) okres zahamowania i spadku rozwoju gospodarczego noun | recession [~en ~er]substantiv |
| recesyjny (przymiotnik) od recesja (gospodarcza) adjective | recessiv [~t ~a]adjektiv |
| salceson (spożywczy) rodzaj auszpiku lub gotowanej wędliny produkowanej z głowizny, podrobów i nóżek zawiniętych w żołądek lub pęcherz; | |
| secesja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oddzielenie się, wyodrębnienie się nowej frakcji politycznej, nowego bytu państwowego; | |
| secesja (sztuka) (historia, historyczny, historycznie) jeden ze stylów w sztuce i kulturze przełomu XIX i XX wieku, przybierający wiele form, a będący wyrazem odejścia od tradycyjnych i akademickich kanonów artystycznych, charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji, swobodnej kompozycji, giętkich i płynnych linii i asymetrii; noun | jugendsubstantiv |
| sukces noun korzystny wynik | framgång [~en ~ar]substantiv |
| sukces noun osiągnięcie bogactwa, sławy; zrobienie kariery | succé [~n ~er]substantiv |
| sukcesor noun osoba dziedzicząca tron | arvinge [~n arvingar]substantiv |
| sukcesywnie w sposób sukcesywny | |
| sukcesywny adjective taki, który dokonuje się etapami | gradvis [~t ~a]adjektiv |
