Polski | Szwedzki |
---|---|
atmosfera (astronomia, astronomiczny) (meteorologia, meteorologiczny) powłoka gazowa otaczająca Ziemię lub inne ciało niebieskie; noun | atmosfär [~en ~er]substantiv |
atmosfera (jednostka miary) (fizyka, fizyczny) jednostka miary ciśnienia noun | atmosfär [~en ~er]substantiv |
atmosfera (przenośnie, przenośnia) klimat psychiczny w jakimś środowisku, miejscu, otoczeniu itd. noun | atmosfär [~en ~er]substantiv |
atmosfera noun powietrze wypełniające jakieś pomieszczenie | atmosfär [~en ~er]substantiv |
atmosferyczny adjective związany z atmosferą ziemską | atmosfärisk [~t ~a]adjektiv |
atol (geografia, geograficzny) typ płaskiej wyspy koralowej w kształcie pierścienia powstałej na skutek zapadnięcia się wulkanu otoczonego przez rafę koralową; noun | atoll [~en ~er]substantiv |
atom (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) najmniejszy element materii, dla którego można jeszcze wyróżniać pierwiastki; noun | atom [~en ~er]substantiv |
atomizować verb | atomisera [~de ~t]verb |
atomowy adjective charakterystyczny dla atomu, odnoszący się do atomu | atomär [~t ~a]adjektiv |
atrakcyjny adjective | åtråvärd [-värt ~a]adjektiv |
atrakcyjny adjective o człowieku: przystojny (w odniesieniu do mężczyzny), ładny (o kobiecie) | attraktiv [~t ~a]adjektiv |
atraktor (matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) stan układu dynamicznego, do którego dąży ten układ w miarę upływu czasu; | |
atrament noun roztwór wody i barwnika, zazwyczaj granatowego lub czarnego, używany do pisania lub drukowania; | bläck [~et]substantiv |
atramentowy adjective dotyczący atramentu, związany z atramentem | bläckig [~t ~a]adjektiv |
atrapa noun imitacja jakiegoś przedmiotu; | rekvisita [~n]substantiv |
atrapa noun osłona chłodnicy samochodowej | grill [~en ~ar]substantiv |
atrium (anatomia, anatomiczny) przedsionek serca noun | atrium [atriet atrier]substantiv |
atrium (architektura, architektoniczny) w dawnym domu rzymskim: główne pomieszczenie, z otwartym dachem i zbiornikiem w podłodze na deszczówkę noun | atrium [atriet atrier]substantiv |
atrofia (medycyna, medyczny) zanik lub zmniejszenie się tkanek lub narządów; noun | atrofi [~n ~er]substantiv |
atropina (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów tropanowych o sumarycznym wzorze C17H23NO3, stosowana jako lek rozkurczowy i środek rozszerzający źrenice; noun | atropin [~et]substantiv |
atrybut noun rzecz lub cecha typowa dla czegoś lub kogoś | attribut [~et; pl. ~]substantiv |
attaché (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (dyplomacja) najniższy stopień członka personelu dyplomatycznego – urzędnik dyplomatyczny przydzielony do poselstwa jako specjalista w danej dziedzinie; noun | attaché [~n ~er]substantiv |
attycki adjective związany z Attyką | attisk [~t ~a]adjektiv |
attyka (architektura, architektoniczny) górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach; | |
Attyka (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina w środkowej Grecji leżąca na Półwyspie Attyckim z Atenami jako głównym ośrodkiem; noun | Attika [~n attikor]substantiv |
atu noun | trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv |
atut (termin karciany) kolor ustalony jako najbardziej wartościowy, umożliwiający przebicie innych kolorów; karta tego koloru noun | trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv |
atut noun cecha, umiejętność mogąca komuś przynieść pozytywne skutki | trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv |
a także conjunction spójnik używany do łączenia zdań lub jego części odnoszących się do tych samych przedmiotów, osób lub faktów | ochsubjunktion |
-at …tworzący nazwy urzędów, instytucji lub godności | |
abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny lub podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani; | |
abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu; | |
ablatiwus noun | ablativ [~en ~er]substantiv |
ablatyw (gramatyka) przypadek gramatyczny wyrażający odchodzenie i oddzielanie się od czegoś, a w łacinie spełniający także inne role, m.in. narzędnika i miejscownika; noun | ablativ [~en ~er]substantiv |
ablatywny (gramatyka) związany z przypadekiem gramatycznym ablatywem noun | ablativ [~en ~er]substantiv |
abrewiatura (książkowy) system skrótów najczęściej używanych wyrażeń, stosowany w starożytności i średniowieczu; noun | förkortning [~en ~ar]substantiv |
abrewiatura (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego noun | förkortning [~en ~ar]substantiv |
adekwatność noun | bäring [~en ~ar]substantiv |
adekwatny adjective dokładnie czemuś odpowiadający | adekvat [n. ~, ~a]adjektiv motsvarandeadjektiv |