słownik Polsko-Szwedzki »

at w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
atmosfera (astronomia, astronomiczny) (meteorologia, meteorologiczny) powłoka gazowa otaczająca Ziemię lub inne ciało niebieskie;
noun

atmosfär [~en ~er]substantiv

atmosfera (jednostka miary) (fizyka, fizyczny) jednostka miary ciśnienia
noun

atmosfär [~en ~er]substantiv

atmosfera (przenośnie, przenośnia) klimat psychiczny w jakimś środowisku, miejscu, otoczeniu itd.
noun

atmosfär [~en ~er]substantiv

atmosfera noun
powietrze wypełniające jakieś pomieszczenie

atmosfär [~en ~er]substantiv

atmosferyczny adjective
związany z atmosferą ziemską

atmosfärisk [~t ~a]adjektiv

atol (geografia, geograficzny) typ płaskiej wyspy koralowej w kształcie pierścienia powstałej na skutek zapadnięcia się wulkanu otoczonego przez rafę koralową;
noun

atoll [~en ~er]substantiv

atom (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) najmniejszy element materii, dla którego można jeszcze wyróżniać pierwiastki;
noun

atom [~en ~er]substantiv

atomizować verb

atomisera [~de ~t]verb

atomowy adjective
charakterystyczny dla atomu, odnoszący się do atomu

atomär [~t ~a]adjektiv

atrakcyjny adjective

åtråvärd [-värt ~a]adjektiv

atrakcyjny adjective
o człowieku: przystojny (w odniesieniu do mężczyzny), ładny (o kobiecie)

attraktiv [~t ~a]adjektiv

atraktor (matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) stan układu dynamicznego, do którego dąży ten układ w miarę upływu czasu;

attraktor

atrament noun
roztwór wody i barwnika, zazwyczaj granatowego lub czarnego, używany do pisania lub drukowania;

bläck [~et]substantiv

atramentowy adjective
dotyczący atramentu, związany z atramentem

bläckig [~t ~a]adjektiv

atrapa noun
imitacja jakiegoś przedmiotu;

rekvisita [~n]substantiv

atrapa noun
osłona chłodnicy samochodowej

grill [~en ~ar]substantiv

atrium (anatomia, anatomiczny) przedsionek serca
noun

atrium [atriet atrier]substantiv

atrium (architektura, architektoniczny) w dawnym domu rzymskim: główne pomieszczenie, z otwartym dachem i zbiornikiem w podłodze na deszczówkę
noun

atrium [atriet atrier]substantiv

atrofia (medycyna, medyczny) zanik lub zmniejszenie się tkanek lub narządów;
noun

atrofi [~n ~er]substantiv

atropina (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów tropanowych o sumarycznym wzorze C17H23NO3, stosowana jako lek rozkurczowy i środek rozszerzający źrenice;
noun

atropin [~et]substantiv

atrybut noun
rzecz lub cecha typowa dla czegoś lub kogoś

attribut [~et; pl. ~]substantiv

attaché (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (dyplomacja) najniższy stopień członka personelu dyplomatycznego – urzędnik dyplomatyczny przydzielony do poselstwa jako specjalista w danej dziedzinie;
noun

attaché [~n ~er]substantiv

attycki adjective
związany z Attyką

attisk [~t ~a]adjektiv

attyka (architektura, architektoniczny) górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach;

vind

Attyka (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina w środkowej Grecji leżąca na Półwyspie Attyckim z Atenami jako głównym ośrodkiem;
noun

Attika [~n attikor]substantiv

atu noun

trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv

atut (termin karciany) kolor ustalony jako najbardziej wartościowy, umożliwiający przebicie innych kolorów; karta tego koloru
noun

trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv

atut noun
cecha, umiejętność mogąca komuś przynieść pozytywne skutki

trumf [~en; pl. ~ el. ~ar]substantiv

a także conjunction
spójnik używany do łączenia zdań lub jego części odnoszących się do tych samych przedmiotów, osób lub faktów

ochsubjunktion

-at …tworzący nazwy urzędów, instytucji lub godności

-at

abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny lub podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani;

abaton

abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu;

abaton

ablatiwus noun

ablativ [~en ~er]substantiv

ablatyw (gramatyka) przypadek gramatyczny wyrażający odchodzenie i oddzielanie się od czegoś, a w łacinie spełniający także inne role, m.in. narzędnika i miejscownika;
noun

ablativ [~en ~er]substantiv

ablatywny (gramatyka) związany z przypadekiem gramatycznym ablatywem
noun

ablativ [~en ~er]substantiv

abrewiatura (książkowy) system skrótów najczęściej używanych wyrażeń, stosowany w starożytności i średniowieczu;
noun

förkortning [~en ~ar]substantiv

abrewiatura (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego
noun

förkortning [~en ~ar]substantiv

adekwatność noun

bäring [~en ~ar]substantiv

adekwatny adjective
dokładnie czemuś odpowiadający

adekvat [n. ~, ~a]adjektiv

motsvarandeadjektiv

123

Historia wyszukiwania