słownik Polsko-Szwedzki »
ani w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| ani …występujący przed wszystkimi członami zdania przeczącego | |
| ani …wzmacniająca nacisk na słowo, przed którym występuje i wskazująca na przeczenie | |
| ani mru-mru adjective wykrzyknienie mające skłonić do zachowania ciszy lub tajemnicy | tyst [n. ~, ~a]adjektiv |
| ani na jotę w żadnym, nawet najmniejszym stopniu | |
| ani trochę zupełnie nie, wcale nie; nawet nie odrobinę, nawet nie w całym stopniu | |
| ani śladu | |
| Aniela imię żeńskie; | |
| anielski (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z aniołami adjective | änglalik [~t ~a]adjektiv |
| anihilacja (fizyka, fizyczny) proces w którym cząstki i anty-cząstki, podlegają unicestwieniu; noun | annihilation [~en ~er]substantiv |
| anihilacja noun zniszczenie, unicestwienie | annihilation [~en ~er]substantiv |
| anihilować verb | annihilera [~de ~t]verb |
| anilacja noun proces zmiany właściwości materiału poprzez podgrzanie; | glödgning [~en]substantiv |
| anilina (chemia, chemiczny) oleista ciecz trująca; noun | anilin [~et el. ~en]substantiv |
| animacja noun rodzaj filmu, tworzonego techniką zdjęć poklatkowych, rejestrującego na pojedynczych klatkach filmu kolejne fazy ruchu; | animation [~en ~er]substantiv |
| animator (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) osoba, która wykonuje rysunki do filmu rysunkowego noun | animatör [~en ~er]substantiv |
| animator noun człowiek zachęcający do jakiegoś działania, pobudzający działania, aktywny w danej dziedzinie i wzbudzający nią zainteresowanie środowiska | animatör [~en ~er]substantiv |
| animista (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba wierząca w istnienie świata materialnego i duchowego, współistnienie duszy z ciałem, przypisująca duszę wszystkim ludziom, roślinom, zwierzętom, minerałom i żywiołom | |
| animistyczny adjective związany z animizmem, właściwy animizmowi | animistisk [~t ~a]adjektiv |
| animizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zespół wierzeń zakładający istnienie świata materialnego i duchowego, współistnienie duszy z ciałem, przypisujący duszę wszystkim ludziom, roślinom, zwierzętom, minerałom i żywiołom; noun | animism [~en]substantiv |
| animozja noun niechęć lub niesnaska wywołana urazą | animositet [~en]substantiv |
| animusz noun zapał, werwa, odwaga | hänförelse [~n ~r]substantiv |
| anion (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) ujemnie naładowany jon; noun | anjon [~en ~er]substantiv |
| anioł (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) szlachetny, dobry człowiek noun | ängel [~n änglar]substantiv |
| anioł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) istota duchowa, nadprzyrodzona, pośrednik pomiędzy Bogiem a człowiekiem; noun | ängel [~n änglar]substantiv |
| anioł stróż (przenośnie, przenośnia) obrońca, opiekun, nieodstępny towarzysz noun | skyddsängel [~n -änglar]substantiv |
| Anioł Stróż (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według wierzeń chrześcijańskich indywidualnie przydzielony anioł czuwający nad człowiekiem od chwili jego narodzin; noun | skyddsängel [~n -änglar]substantiv |
| Anita imię żeńskie; | |
| ablutomania (medycyna, medyczny) chorobliwie częste mycie rąk; | |
| aeromechanika | |
| afganiec (lekceważąco, lekceważący) Afgańczyk noun | afghan [~en ~er]substantiv |
| afganiec (potocznie, potoczny) z rosyjskiego: radziecki weteran wojny w Afganistanie noun | afghan [~en ~er]substantiv |
| Afganistan (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji Środkowej ze stolicą w Kabulu; noun | Afghanistansubstantiv |
| afganistański adjective odnoszący się do Afganistanu (państwa na Środkowym Wschodzie) | afghansk [~t ~a]adjektiv |
| Afroamerykanin (eufemistycznie) (etnografia, etnograficzny) czarnoskóry Amerykanin pochodzenia subsaharyjskiego noun | afroamerikan [~en ~er]substantiv |
| Afrykanin noun mieszkaniec Afryki | afrikan [~en ~er]substantiv |
| afrykanizacja (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) proces przejmowania przez rdzennych Afrykanów kontroli nad niektórymi obszarami Afryki i wypierania z nich białych noun | afrikanisering [~en]substantiv |
| afrykanizować (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) narzucać afrykańskość, przymuszać kogoś do zostania Afrykaninem, zmieniać coś na afrykańskie verb | afrikanisera [~de ~t]verb |
| akompaniament (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalne tło głównej partii; noun | ackompanjemang [~et; pl. ~]substantiv |
| akompaniator (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonawca akompaniamentu noun | ackompanjatör [~en ~er]substantiv |
