słownik Polsko-Niemiecki »
wybuch w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| wybuch noun huk towarzyszący detonacji | die Explosion [der Explosion; die Explosionen]Substantiv |
| wybuch noun rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej | die Explosion [der Explosion; die Explosionen]Substantiv |
| wybuch wulkanu noun | der Vulkanausbruch [des Vulkanausbruch(e)s; die Vulkanausbrüche]Substantiv |
| wybuchać (chemia, chemiczny) ulegać rozerwaniu pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać (fizyka, fizyczny) ulegać rozczepieniu pod wpływem gwałtownej reakcji jądrowej verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać (wojskowość, wojskowy) ulegać detonacji verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać verb | hervorbrechen [brach hervor; ist hervorgebrochen]Verb |
| wybuchowość noun | der Jähzorn [des Jähzorn(e)s; —]Substantiv |
| wybuchowy adjective | explosibelAdjektiv |
| wybuchowy adjective o człowieku, charakterze: taki, którego zachowanie / reakcje są gwałtowne, impulsywne, żywiołowe, szybkie | explosiv [explosiver; am explosivsten]Adjektiv |
| wybuchowy adjective taki, który może wybuchnąć wskutek określonej reakcji chemicznej | explosiv [explosiver; am explosivsten]Adjektiv |
| materiał wybuchowy noun związek chemiczny lub ich mieszanina, zdolna do wybuchu pod wpływem uderzenia lub iskry; | der Sprengstoff [des Sprengstoff(e)s; die Sprengstoffe]Substantiv |
| niewybuch phrase | der Blindgänger [des Blindgängers; die Blindgänger]Phrase |
| niewybuchły adjective taki, który nie wybuchł, nie eksplodował choć powinien | nichtexplodiertAdjektiv |
| Wielki Wybuch (astronomia, astronomiczny) model powstania Wszechświata; noun | der Urknall [des Urknalls; —]Substantiv |
