słownik Polsko-Niemiecki »
wszechojciec w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| Wszechojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) przydomek głównego bóstwa w panteonie lub boga-stwórcy, w szczególności Odyna noun | der AltvaterSubstantiv |
