słownik Polsko-Niemiecki »

wołacz w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
wołacz (gramatyka) siódmy przypadek deklinacji polskiej, tworzy formę zwrotu do omawianego przedmiotu lub osoby, wykrzyknięcia do niego lub zwrócenia jego uwagi;
noun

der Vokativ [des Vokativs; die Vokative]Substantiv

wołaczowy (gramatyka) związany z wołaczem, dotyczący wołacza
adjective

aufrufendAdjektiv