słownik Polsko-Niemiecki »

warunkowy w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
warunkowy (przymiotnik) od: warunek
adjective

bedingt [bedingter; am bedingtesten]Adjektiv

bezwarunkowy adjective
nieograniczony warunkami, niezależny od żadnych warunków; całkowity, absolutny, zupełny

bedingungslos [bedingungsloser; am bedingungslosesten]Adjektiv

tryb warunkowy noun

der Konjunktiv [des Konjunktivs; die Konjunktive]Substantiv