słownik Polsko-Niemiecki »
walka w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| walka (przenośnie, przenośnia) zmaganie z czymś, zwalczanie czegoś noun | der Kampf [des Kampf(e)s; die Kämpfe]Substantiv |
| walka (sport, sportowy) mecz bokserski lub mecz innego sportu kontaktowego noun | der Kampf [des Kampf(e)s; die Kämpfe]Substantiv |
| walka noun siłowe lub zbrojne rozstrzyganie konfliktu | der Kampf [des Kampf(e)s; die Kämpfe]Substantiv |
| walka klas noun | der Klassenkampf [des Klassenkampf(e)s; die Klassenkämpfe]Substantiv |
| walka z wiatrakami walka beznadziejna, bez szans na powodzenie | |
| kawalkada noun grupa jeźdźców albo pojazdów jadących gdzieś razem | |
| kawalkator (dawniej, dawny) ujeżdżacz koni wierzchowych, często również trener i nauczyciel jazdy konnej; noun | BereiterSubstantiv |
| rywalka noun forma żeńska od: rywal | RivalinSubstantiv |
| umywalka noun urządzenie sanitarne z bieżącą wodą i naczyniem, przeznaczone do higieny osobistej; | Waschbecken | WaschschüsselSubstantiv |
