usposobienie w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
usposobienie noun nastrój, chwilowy stan psychiczny	die Stimmung [der Stimmung; die Stimmungen]Substantiv
usposobienie noun temperament, zespół stałych skłonności i cech psychicznych	das Temperament [des Temperament(e)s; die Temperamente]Substantiv

Historia wyszukiwania