Polski | Niemiecki |
---|---|
spacer noun niespieszne chodzenie bez konkretnego celu, dla przyjemności | Spaziergang | BummelSubstantiv |
spacer kosmiczny noun | der Weltraumspaziergang [des Weltraumspaziergang(e)s; die Weltraumspaziergänge]Substantiv |
spacerować verb chodzić w celu rekreacji, niekoniecznie zmierzając do określonego miejsca | spazieren gehen [ging spazieren, ist spaziert gegangen]Verb |
spacerowiczka noun kobieta, która przechadza się dla przyjemności | die HandlampeSubstantiv |