sonant w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
sonant (językoznawstwo, językoznawczy) spółgłoska mogąca tworzyć sylabę, noun	der Sonant [des Sonanten; die Sonanten]Substantiv
konsonant (językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk języka mówionego powstający poprzez zablokowanie przepływu powietrza w aparacie mowy noun	konsonantisch [konsonantischer; am konsonantischsten]Substantiv

Historia wyszukiwania