samoistny w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
samoistny adjective będący odrębną całością, niezwiązaną z niczym	eigenständig [eigenständiger; am eigenständigsten]Adjektiv
samoistny adjective istniejący sam z siebie; powstały niezależnie od przyczyn zewnętrznych	spontan [spontaner; am spontansten]Adjektiv

Historia wyszukiwania