Polski | Niemiecki |
---|---|
prezbiter (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny drugiego stopnia święceń w chrześcijaństwie; noun | der Presbyter [des Presbyters; die Presbyter]Substantiv |
prezbiteriański (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z prezbiterianizmem, prezbiterianami adjective | presbyterianischAdjektiv |
prezbiterium (architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa i służby liturgicznej; noun | der Altarraum [des Altarraum(e)s; die Altarräume]Substantiv |
prezbiterium noun | die ChorraumSubstantiv |
archiprezbiter noun | der Erzpriester [des Erzpriesters; die Erzpriester]Substantiv |