potop w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
potop (hydrologia, hydrologiczny) powódź powstała na rozległych terenach noun	die Flut [der Flut; die Fluten]Substantiv
potop (przenośnie, przenośnia) duże ilości czegoś noun	die Flut [der Flut; die Fluten]Substantiv
potop (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielka powódź opisana w Starym Testamencie (Rdz 6-8), jako kara zesłana przez Boga noun	die Sintflut [der Sintflut; die Sintfluten]Substantiv
potop szwedzki (historia, historyczny, historycznie) najazd Szwecji na Polskę w 1655 roku w czasie II wojny północnej noun	die Sintflut [der Sintflut; die Sintfluten]Substantiv
przedpotopowy (potocznie, potoczny) pochodzący z bardzo odległej epoki adjective	vorsintflutlich [vorsintflutlicher; am vorsintflutlichsten]Adjektiv
przedpotopowy (żartobliwie) przestarzały, staroświecki adjective	vorsintflutlich [vorsintflutlicher; am vorsintflutlichsten]Adjektiv
przedpotopowy adjective pochodzący sprzed potopu, mający miejsce przed potopem	vorsintflutlich [vorsintflutlicher; am vorsintflutlichsten]Adjektiv

Historia wyszukiwania