słownik Polsko-Niemiecki »

polar w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
polar (potocznie, potoczny) okrycie (kurtka lub bluza) uszyta z polaru (1.1)
noun

Fleecejacke | VliesjackeSubstantiv

polar (włókiennictwo) lekka i bardzo ciepła dzianina używana do szycia ubrań, szczególnie sportowych i turystycznych;
noun

FleeceSubstantiv

polarność noun

die Polarität [der Polarität; die Polaritäten]Substantiv

polarny (geografia, geograficzny) właściwy terenom podbiegunowym lub znajdujący się na tych terenach
adjective

polarAdjektiv

polaryzacja noun

die Polarisierung [der Polarisierung; die Polarisierungen]Substantiv

polaryzować verb

polarisieren [polarisierte; hat polarisiert]Verb

bipolarny adjective

bipolarAdjektiv

gwiazda Polarna noun

der Polarstern [des Polarstern(e)s; —]Substantiv

gwiazda polarna phrase

der Nordstern [des Nordstern(e)s; —]Phrase

lis polarny (zoologia, zoologiczny) ssak drapieżny z rodziny psowatych, zamieszkujący obszary na północ od koła podbiegunowego;
noun

der Polarfuchs [des Polarfuchses; die Polarfüchse] (oder Eisfuchs)Substantiv

niedźwiedź polarny (zoologia, zoologiczny) Ursus maritimus, gatunek zwierzęcia z rodzaju Ursus, o białym futrze, zamieszkujący Arktykę;
noun

Eisbär | PolarbärSubstantiv

nurzyk polarny (ornitologia, ornitologiczny) Uria lomvia, gatunek ptaka z rodziny alk gnieżdżący się na arktycznych wybrzeżach;
noun

DickschnabellummeSubstantiv

profil polarności

Polaritätsprofil

rekin polarny

Grönlandhai

spolaryzowanie noun

die Polarisierung [der Polarisierung; die Polarisierungen]Substantiv

zorza polarna noun
zjawisko świetlne w postaci barwnych pasm obserwowanych na niebie w okolicach podbiegunowych;

das Polarlicht [des Polarlicht(e)s; die Polarlichter]Substantiv