słownik Polsko-Niemiecki »
palacz w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| palacz noun ktoś, kto zawodowo pali w piecu; | der Heizer [des Heizers; die Heizer]Substantiv |
| palacz noun osoba, która pali tytoń, zwykle nałogowo | der Raucher [des Rauchers; die Raucher]Substantiv |
| palaczka noun kobieta, która pali (np. papierosy, tytoń, opium itp.) | die Raucherin [der Raucherin; die Raucherinnen]Substantiv |
| bierny palacz noun osoba narażana na bierne palenie | PassivraucherSubstantiv |
| dopalacz (potocznie, potoczny) substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym noun | der NachbrennerSubstantiv |
| dopalacz (technologia, technika, techniczny) (lotnictwo, lotniczy) w silniku turboodrzutowym: urządzenie stosowane do spalania dodatkowego paliwa za turbiną w celu zwiększenia siły ciągu silnika; noun | der NachbrennerSubstantiv |
| dopalacz (technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) urządzenie w układzie wydechowym silnika samochodowego umożliwiające utlenianie palnych składników spalin i zmniejszające ich toksyczność; noun | der NachbrennerSubstantiv |
| podpalacz noun człowiek umyślnie wzniecający pożar | der Brandstifter [des Brandstifters; die Brandstifter]Substantiv |
| samoopalacz |
