słownik Polsko-Niemiecki »
pęk w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| pęk noun zbiór jednorodnych przedmiotów związanych razem lub występujących razem w naturze | das Bündel [des Bündels; die Bündel]Substantiv |
| pękać verb przestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu | bersten [barst; ist geborsten]Verb |
| pękać w szwach verb być nadmiernie zatłoczonym, przeciążonym | |
| pęknięcie noun przerwanie ciągłości jakiejś powierzchni | der Riss [der Riss; —]Substantiv |
| pęknąć verb | bersten [barst; ist geborsten]Verb |
| góra lodowa pęka verb | kalben [kalbte; hat gekalbt]Verb |
| popękana adjective | brüchig [brüchiger; am brüchigsten]Adjektiv |
