słownik Polsko-Niemiecki »
orbital w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| orbital (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) (potocznie, potoczny) obszar pokazujący na najbardziej prawdopodobne położenie elektronu w atomie bądź cząsteczce noun | OrbitalSubstantiv |
| orbital (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) rozwiązanie równania Schrödingera opisujące zachowanie elektronu w atomie bądź cząsteczce noun | OrbitalSubstantiv |
| orbitalny (astronomia, astronomiczny) dotyczący orbity, powiązany z orbitą, znajdujący się na orbicie adjective | orbitalAdjektiv |
