okaziciel w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
okaziciel noun człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód	der Inhaber [des Inhabers; die Inhaber]Substantiv
akcja na okaziciela (ekonomia, ekonomiczny) rodzaj akcji, na której nie ma oznaczonego właściciela – przeciwieństwo akcji imiennej; noun	die Inhaberaktie [der Inhaberaktie; die Inhaberaktien]Substantiv

Historia wyszukiwania