Polski | Niemiecki |
---|---|
mikołaj proper noun | Nikolaus [Nikolaus/Nikolaus'; —]proper noun |
Mikołaj noun imię męskie; | Nicolaus | NikolausSubstantiv |
mikołajek proper noun | Nikolaus [Nikolaus/Nikolaus'; —]proper noun |
mikołajki noun zwyczaj obdarowywania się drobnymi prezentami 6 (w dzień Świętego Mikołaja, patrona dzieci i ubogich) lub 5 grudnia (w wigilię); | der Nikolaustag [des Nikolaustag(e)s; die Nikolaustage] (Tag (6. Dezember), an dem die Kinder vom Nikolaus beschenkt werden)Substantiv |
Mikołajów | |
dzień św. Mikołaja proper noun | Nikolaus [Nikolaus/Nikolaus'; —]proper noun |
św. Mikołaj proper noun | Nikolaus [Nikolaus/Nikolaus'; —]proper noun |
Święty Mikołaj (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z najpopularniejszych chrześcijańskich świętych; biskup Myry w Azji Mniejszej; patron dzieci, kancelistów parafialnych, piekarzy, podróżnych, żeglarzy, uczonych i studentów; w dniu, lub w wigilię, jego święta (6 grudnia) istnieje zwyczaj obdarowywania podarunkami; noun | der Sankt NikolausSubstantiv |
święty Mikołaj (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miano kilku świętych chrześcijańskich noun | Sankt NikolasSubstantiv |
Święty Mikołaj proper noun | Nikolaus [Nikolaus/Nikolaus'; —]proper noun |
święty mikołaj noun człowiek przebrany za Świętego Mikołaja lub świętego mikołaja (1.2), rozdający prezenty ludziom (głównie dzieciom) 6 grudnia, a w niektórych regionach w Wigilię; | der Weihnachtsmann [des Weihnachtsmann(e)s; die Weihnachtsmänner]Substantiv |