Polski | Niemiecki |
---|---|
miecz noun obosieczna broń z długim, prostym metalowym ostrzem; | das Schwert [des Schwert(e)s; die Schwerter]Substantiv |
miecz Damoklesa noun symbol niepewności losu, nawisłej groźby zatruwającej poczucie beztroski i każdą chwilę szczęścia; | das Damoklesschwert [des Damoklesschwert(e)s; die Damoklesschwerter]Substantiv |
miecz świetlny (fantastyka naukowa, ang. „science fiction”) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) laserowa biała broń i atrybut rycerzy Jedi w uniwersum „Gwiezdnych wojen”; noun | LichtschwertSubstantiv |
miecznik (ichtiologia, ichtiologiczny) Xiphias gladius, duża ryba drapieżna z górną szczęką przekształconą w długi szpikulec noun | der Schwertfisch [des Schwertfisch(e)s; die Schwertfische]Substantiv |
mieczyk (botanika, botaniczny) Gladiolus L., rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych o kwiatach w postaci grona na wzniesionej łodydze; noun | die Gladiole [der Gladiole; die Gladiolen]Substantiv |
mieczyk (potocznie, potoczny) kwiat mieczyka (1.2) noun | die Gladiole [der Gladiole; die Gladiolen]Substantiv |
Mieczysław noun imię męskie; | MieczyslausSubstantiv |
kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie jeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami |