słownik Polsko-Niemiecki »
konstantyn w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| Konstantyn noun imię męskie; | KonstantinSubstantiv |
| Konstantyna (geografia, geograficzny) miasto w północno-wschodniej Algierii; noun | ConstantineSubstantiv |
| Konstantyna noun imię żeńskie; | ConstantinaSubstantiv |
| Konstantynopol (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawna nazwa Stambułu; noun | das KonstantinopelSubstantiv |
| konstantynopolitańczyk noun mieszkaniec Konstantynopola | konstantinopolitanischSubstantiv |
| konstantynopolitańczykowianeczka noun sztucznie utworzone słowo, mające być w zamierzeniu najdłuższym wyrazem polskim i oznaczające rzekomo: młoda mieszkanka miasta Konstantynopol ((współcześnie) Stambuł) | jung Bewohnerin von KonstantinopelSubstantiv |
| konstantynopolitański adjective odnoszący się do Konstantynopola, związany z Konstantynopolem | konstantinopolitanischAdjektiv |
| Konstantynówka (geografia, geograficzny) (administracja) miasto na wschodniej Ukrainie, położone w obwodzie donieckim; noun | KostjantyniwkaSubstantiv |
