karb w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| karb noun małe nacięcie | Kerbe | ScharteSubstantiv |
| Karbala (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w środkowej części Iraku, w pobliżu Eufratu; noun | KerbelaSubstantiv |
| karbaminian etylu noun | das Urethan [des Urethans; die Urethane]Substantiv |
| karbidówka (technologia, technika, techniczny) lampa gazowa, w której paliwem jest węglik wapnia, po nawodnieniu wydzielający palny acetylen; noun | die Karbidlampe [der Karbidlampe; die Karbidlampen]Substantiv |
| karbieniec | |
| karbieniec pospolity | |
| karbon (geologia, geologiczny) piąty okres geologiczny paleozoiku; noun | das Karbon [des Karbons; —]Substantiv |
| karbowaniec (historia, historyczny, historycznie) (jednostka monetarna) waluta na Ukrainie w latach 1918–1920, 1942–1944, 1992–1996; noun | KarbowanezSubstantiv |
| karboński (geologia, geologiczny) dotyczący karbonu, występujący, powstały w karbonie adjective | karbonischAdjektiv |
| karbunkuł (medycyna, medyczny) czyrak mnogi, czyrak gromadny; grupa blisko położonych czyraków (zapaleń ropnych sąsiadujących torebek włosowych i przylegających gruczołów łojowych) zbierająca się w jeden ropień, wywołana przez zakażenie noun | der Karbunkel [des Karbunkels; die Karbunkel]Substantiv |
| karbunkuł (przestarzałe, przestarzały) (poetycki, poetycko) bliżej nieokreślony kamień szlachetny barwy czerwonej (np. rubin, granat) noun | Karfunkel | KarfunkelsteinSubstantiv |
| karbunkułowy (medycyna, medyczny) (przymiotnik) od karbunkuł adjective | der Karbunkel [des Karbunkels; die Karbunkel]Adjektiv |
| karbunkułowy (przestarzałe, przestarzały)/(poetycki, poetycko) (przymiotnik) od karbunkuł adjective | Karfunkel | karfunkelrotAdjektiv |
| grupa karboksylowa (chemia, chemiczny) jednowartościowa grupa funkcyjna, składająca się z jednego atomu węgla, dwóch atomów tlenu i jednego atomu wodoru; noun | CarboxygruppeSubstantiv |
| kwas karboksylowy | |
| skarb (archeologia, archeologiczny) znalezisko gromadne, złożone z celowo ukrytych przedmiotów noun | der Schatz [des Schatzes; die Schätze]Substantiv |
| skarb (przestarzałe, przestarzały) majątek państwa noun | der Schatz [des Schatzes; die Schätze]Substantiv |
| skarb noun coś niezwykle wartościowego, drogocennego | der Schatz [des Schatzes; die Schätze]Substantiv |
| skarb noun osoba kochana, ceniona | der Schatz [des Schatzes; die Schätze]Substantiv |
| skarb noun zbiór bardzo wartościowych rzeczy | der Schatz [des Schatzes; die Schätze]Substantiv |
| skarbiec noun | der Tresor [des Tresors; die Tresore]Substantiv |
| skarbiec noun odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy; | die Schatzkammer [der Schatzkammer; die Schatzkammern]Substantiv |
| skarbonka noun specjalny pojemnik z wąskim otworem, przeznaczony do zbierania drobnych pieniędzy, zwłaszcza przez dzieci; | das Sparschwein [des Sparschwein(e)s; die Sparschweine]Substantiv |
| trzymać coś w karbach noun | der Zaum [des Zaum(e)s; die Zäume]Substantiv |
| za żadne skarby świata adverb kategoryczna odmowa na czyjąś propozycję | für kein Geld der WeltAdverb |
| świnka-skarbonka noun skarbonka w kształcie świnki | die Büchse [der Büchse; die Büchsen]Substantiv |
