słownik Polsko-Niemiecki »

ile w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
ile pronoun
rozpoczynający zdanie podrzędne określające liczność elementów w zbiorze

wie viel | wievielPronomen

ile pronoun
rozpoczynający zdanie podrzędne określające wielkość czegoś

wie vielPronomen

ile używany do pytania o liczność elementów w zbiorze

wie viel | wieviel

ile używany do pytania o wielkość

wie viel

ile razy adverb
wskazująca na zależność między regularnie powtarzającymi się zdarzeniami, zjawiskami

immerAdverb

Ilek (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w północno-zachodnim Kazachstanie i w Rosji zauralskiej, lewy dopływ Uralu;
noun

IlekSubstantiv

ilekroć wskazujący na zależność między regularnie powtarzającymi się zdarzeniami, zjawiskami

immer wenn

ileus (medycyna, medyczny) stan niedrożności jelita
noun

der Darmverschluss [des Darmverschlusses; die Darmverschlüsse]Substantiv

automat biletowy noun
automat służący do zakupu biletu;

Fahrscheinautomat | FahrkartenautomatSubstantiv

bilet noun
dokument zezwalający na przejazd pociągiem, autobusem, samolotem itp., albo na wstęp do kina lub teatru

Fahrkarte | Ticket | FahrscheinSubstantiv

bilet bankowy noun

der Geldschein [des Geldschein(e)s; die Geldscheine]Substantiv

bilet lotniczy noun

das Flugticket [des Flugtickets; die Flugtickets]Substantiv

bilet okresowy noun

die Dauerkarte [der Dauerkarte; die Dauerkarten]Substantiv

bileter noun
pracownik teatru, kina itp. kontrolujący bilety przy wejściu

der Aufpasser [des Aufpassers; die Aufpasser]Substantiv

biletomat phrase

der Fahrkartenautomat [des Fahrkartenautomaten; die Fahrkartenautomaten]Phrase

Chile (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Południowej;
noun

das Chile [des Chile; —]Substantiv

chwileczka phrase

das Weilchen [des Weilchens; die Weilchen]Phrase

diler noun
sprzedawca-dystrybutor

der Händler [des Händlers; die Händler]Substantiv

epilepsja noun

die Epilepsie [der Epilepsie; die Epilepsien]Substantiv

epileptyczka noun

die Epileptikerin [der Epileptikerin; die Epileptikerinnen]Substantiv

epileptyczny (medycyna, medyczny) związany z padaczką (epilepsją), dotyczący padaczki
adjective

epileptischAdjektiv

epileptyk (medycyna, medyczny) osoba cierpiąca na epilepsję
noun

der Epileptiker [des Epileptikers; die Epileptiker]Substantiv

faksymile noun
dokładna reprodukcja rękopisu, dokumentu lub rysunku

das Faksimile [des Faksimiles; die Faksimiles]Substantiv

faksymile noun
kopia podpisu odbita na dokumencie sposobem mechanicznym;

das Faksimile [des Faksimiles; die Faksimiles]Substantiv

Filemon noun
imię męskie;

PhilemonSubstantiv

filetować (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) sprawiać rybę (rzadziej drób, jarzyny), usuwając części niejadalne
verb

AbdichtbandVerb

Galilea (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) (biblijny) kraina historyczna na obszarze Palestyny i północnego Izraela, pomiędzy Morzem Śródziemnym a rzeką Jordan;
noun

Galiläa [Galiläa(s); —] (historische Landschaft in Palästina)Substantiv

Galilejczyk noun
mieszkaniec Galilei

der Galiläer [des Galiläers; die Galiläer]Substantiv

Galilejka noun
mieszkanka Galilei

GaliläerinSubstantiv

Gilead (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) region w starożytnej Palestynie, pomiędzy rzekami Arnon i Jarmuk;
noun

GileadSubstantiv

Gilead (rzadki, rzadko używany) imię męskie, jedno z imion biblijnych
noun

GileadSubstantiv

homiletyczny adjective
związany z homiletyką, dotyczący homiletyki

homiletischAdjektiv

homiletyka (teologia, teologiczny) dyscyplina teologiczna, nauka o układaniu i wygłaszaniu kazań;
noun

die Homiletik [der Homiletik; —]Substantiv

jubiler noun
osoba zajmująca się jubilerstwem; rzemieślnik artystyczny trudniący się wyrobem, przeróbką, naprawą, wyceną i sprzedażą przedmiotów z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu) oraz kamieni szlachetnych i ozdobnych

der Juwelier [des Juweliers; die Juweliere]Substantiv

jubilerski adjective
związany z jubilerstwem, dotyczący jubilerstwa

der Juwelier [des Juweliers; die Juweliere]Adjektiv

jubilerstwo (rzemiosło, rzemieślniczy) wyrób biżuterii i innych przedmiotów ozdobnych poprzez obróbkę metali szlachetnych i cennych kamieni
noun

Juwelierberuf | JuwelierhandwerkSubstantiv

jubileusz noun
ważna rocznica jakiegoś wydarzenia, np. rozpoczęcia czyjejś działalności lub powstania, założenia czegoś

das Jubiläum [des Jubiläums; die Jubiläen]Substantiv

jubileuszowy adjective
odnoszący się do jubileuszu, związany z jubileuszem

das ErlassjahrAdjektiv

kiler noun

der Killer [des Killers; die Killer]Substantiv

lek przeciwepileptyczny

Antiepileptikum

12