Polski | Niemiecki |
---|---|
harmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element dzieła muzycznego; noun | die Harmonie [der Harmonie; die Harmonien]Substantiv |
harmonia noun ład | die Harmonie [der Harmonie; die Harmonien]Substantiv |
harmonia ręczna noun | die Ziehharmonika [der Ziehharmonika; die Ziehharmonikas, die Ziehharmoniken]Substantiv |
dysharmonia noun | der Missklang [des Missklang(e)s; die Missklänge]Substantiv |
dysharmonia noun brak harmonii zestawionych elementów | die Disharmonie [der Disharmonie; die Disharmonien]Substantiv |
filharmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instytucja organizująca koncerty muzyki poważnej, posiadająca własny skład muzyków noun | die Philharmonie [der Philharmonie; die Philharmonien]Substantiv |
fisharmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych klawiszowych; noun | das Harmonium [des Harmoniums; die Harmonien]Substantiv |