słownik Polsko-Niemiecki »
gramatyk w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| gramatyk noun specjalista w dziedzinie gramatyki | der Grammatiker [des Grammatikers; die Grammatiker]Substantiv |
| gramatyka (językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa obejmujący morfologię i składnię; noun | Grammatik | SprachlehreSubstantiv |
| gramatyka normatywna (językoznawstwo, językoznawczy) gramatyka skupiająca się na dyktowaniu norm gramatycznych; noun | normative GrammatikSubstantiv |
| gramatyka opisowa (językoznawstwo, językoznawczy) neutralny opis stanu systemu językowego w jednej wyróżnionej epoce jego rozwoju; noun | deskriptive GrammatikSubstantiv |
| gramatykalizacja (językoznawstwo, językoznawczy) proces, w którym słowo traci swą podstawową funkcję semantyczną (morfem leksykalny) zachowując jedynie funkcję syntaktyczną (morfem fleksyjny) noun | GrammatikalisierungSubstantiv |
