Polski | Niemiecki |
---|---|
garb (medycyna, medyczny) skrzywienie kręgosłupa polegające na jego zaokrągleniu; noun | Buckel | GibbusSubstantiv |
garb (zoologia, zoologiczny) wypukłość na grzbiecie wielbłąda, wypełniona tłuszczem noun | Höcker | BuckelSubstantiv |
garbarnia noun | die Gerberei [der Gerberei; die Gerbereien]Substantiv |
garbarstwo (rzemiosło, rzemieślniczy) wyprawianie skór; noun | GerberhandwerkSubstantiv |
garbarz (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik lub robotnik zajmujący się garbowaniem skór noun | der Gerber [des Gerbers; die Gerber]Substantiv |
garbaty adjective mający wypukłość, wybrzuszenie, zgrubienie lub skrzywienie | buckeligAdjektiv |
garbaty adjective z widocznym skrzywieniem kręgosłupa; z garbem | buckeligAdjektiv |
garbowanie (rzeczownik odczasownikowy) od garbować noun | Gerben [gerbte; hat gegerbt]Substantiv |
garbować verb | gerben [gerbte; hat gegerbt]Verb |
garbus (pogardliwie, pogardliwy) człowiek z garbem (kifozą) noun | der Bucklige [ein Buckliger; des/eines Buckligen; die Buckligen/zwei Bucklige]Substantiv |
garbus (potocznie, potoczny) (motoryzacja) jeden z modeli samochodu marki Volkswagen noun | die KäferSubstantiv |
bocian garbaty (ornitologia, ornitologiczny) Ciconia stormi Blasius, gatunek ptaka z rodziny bocianowatych; noun | HöckerstorchSubstantiv |
dwugarbny adjective mający dwa garby (najczęściej o wielbłądzie) | zweihöckerigAdjektiv |
wielbłąd dwugarbny (zoologia, zoologiczny) Camelus ferus Przewalski, duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji; noun | das Trampeltier [des Trampeltier(e)s; die Trampeltiere]Substantiv |
łokaś garbatek |