Polski | Niemiecki |
---|---|
egzamin (edukacja, edukacyjny) procedura sprawdzania wiedzy teoretycznej lub praktycznej noun | Prüfung | ExamenSubstantiv |
egzamin dojrzałości noun | das Abitur [des Abiturs; die Abiture]Substantiv |
egzamin końcowy noun | das Examen [des Examens; die Examina, die Examen]Substantiv |
egzamin wstępny (edukacja, edukacyjny) egzamin organizowany przez instytucję edukacyjną, którego wyniki decydują o przyjęciu na kolejny etap kształcenia noun | Aufnahmeprüfung | ZulassungsprüfungSubstantiv |
egzaminować (przenośnie, przenośnia) badać, obserwować, wypytywać verb | examinieren [examinierte; hat examiniert]Verb |
egzaminować verb przeprowadzać egzamin, poddawać coś lub kogoś egzaminowi | |
komisja egzaminacyjna noun | der Prüfungsausschuss [des Prüfungsausschusses; die Prüfungsausschüsse]Substantiv |
termin egzaminu noun | der Prüfungstermin [des Prüfungstermin(e)s; die Prüfungstermine]Substantiv |