słownik Polsko-Niemiecki »
dziegieć w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| dziegieć noun ciemnobrunatna, gęsta ciecz otrzymywana w procesie suchej destylacji drewna o intensywnym zapachu, mająca właściwości grzybobójcze i antyseptyczne, dawniej używana także do impregnacji płótna i skóry, uszczelniania beczek, itp.; | der HolzteerSubstantiv |
