Polski | Niemiecki |
---|---|
dualizm (filozofia, filozoficzny) nurt w filozofii uznający za postawę bytu dwie odrębne substancje noun | der Dualismus [des Dualismus; die Dualismen]Substantiv |
dualizm noun dwoistość, istnienie obok siebie dwóch oddzielnych nurtów, zjawisk itd. | der Dualismus [des Dualismus; die Dualismen]Substantiv |
religia (edukacja, edukacyjny) przedmiot nauczany w szkole, wpajający uczniom podstawy określonej wiary noun | die Religion [der Religion; die Religionen]Substantiv |
religia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) system wierzeń i praktyk, określający relację jednostki do różnie pojmowanej sfery sacrum, czyli świętości i sfery boskiej; noun | Religion | GlaubeSubstantiv |
religia świata noun | die Weltreligion [der Weltreligion; die Weltreligionen]Substantiv |
religia abrahamiczna | |
dualizm korpuskularno-falowy (fizyka, fizyczny) właściwość materii polegająca na tym, że w pewnych przypadkach ujawnia naturę falową, a w innych cząsteczkową (korpuskularną); noun | Welle-Teilchen-DualismusSubstantiv |