Polski | Niemiecki |
---|---|
busz noun gęste zarośla, charakterystyczne dla suchych obszarów podzwrotnikowych, głównie południowej Afryki, Australii, w mniejszej skali wschodniej Afryki i Ameryki Południowej, składające się z kolczastych krzewów; | der Busch [des Busch(e)s; die Büsche]Substantiv |
Buszehr (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowo-zachodnim Iranie, nad Zatoką Perską; noun | BuschehrSubstantiv |
buszel (jednostka miary) jednostka objętości, a także masy materiałów sypkich, stosowana zwłaszcza w krajach anglosaskich; noun | der Scheffel [des Scheffels; die Scheffel]Substantiv |
buszować verb | stöbern [stöberte; hat gestöbert]Verb |
Libusza | |
Lubusz (geografia, geograficzny) miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, historyczna stolica ziemi lubuskiej; noun | LebusSubstantiv |
trebusz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) barobalistyczna machina miotająca, wyrzucająca pociski stromotorowo; noun | BleideSubstantiv |