bo w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| boża krówka animal name | die Marienkäfer [des Marienkäfers; die Marienkäfer]animal name |
| Boża Rodzicielka (teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; noun | die GottesgebärerinSubstantiv |
| Boże Ciało (potocznie, potoczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej; noun | der Fronleichnam [des Fronleichnams; —]Substantiv |
| boże drzewko noun | der Christbaum [des Christbaum(e)s; die Christbäume]Substantiv |
| Boże Narodzenie (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: święto obchodzone 25 i 26 grudnia, w którym wspomina się narodzenie Jezusa Chrystusa; noun | das Weihnachten [des Weihnachten; die Weihnachten]Substantiv |
| bożek noun w wierzeniach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie będące obiektem kultu | der Götze [des Götzen; die Götzen]Substantiv |
| bożnica noun | die Synagoge [der Synagoge; die Synagogen]Substantiv |
| bóżnica noun | die Synagoge [der Synagoge; die Synagogen]Substantiv |
| bożodrzew gruczołowaty (botanika, botaniczny) Ailanthus altissima, gatunek rośliny z rodziny biegunecznikowatych, pochodzący z Chin, obecnie rozpowszechniony zarówno w Europie, jak i Ameryce Północnej; noun | der Götterbaum [des Götterbaum(e)s; die Götterbäume]Substantiv |
| bozon (fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o całkowitym spinie; noun | das Boson [des Bosons; die Bosonen]Substantiv |
| bozon cechowania | |
| bozon Higgsa | |
| bozon Z | |
| bożonarodzeniowy adjective związany z Bożym Narodzeniem | weihnachtlich | Weihnacht -s-Adjektiv |
| boży adjective związany z bogiem/Bogiem | göttlich [göttlicher; am göttlichsten]Adjektiv |
| Boży Grób (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (etnografia, etnograficzny) instalacja wraz z inscenizacją Bożego Grobu (1.1) ustawiana w kościołach w okresie Wielkanocy noun | Heiliges GrabSubstantiv |
| bożyszcze (historia, historyczny, historycznie) bożek pogański i/lub jego bałwan, idol noun | der Götze [des Götzen; die Götzen]Substantiv |
| Aalborg | |
| abolicja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustawowy, powszechny akt łaski, polegający na zakazie wszczęcia lub nakazie umorzenia postępowania karnego w stosunku do pewnych rodzajów przestępstw lub kategorii przestępców; noun | die Abolition [der Abolition; die Abolitionen]Substantiv |
| abolicjonista (historia, historyczny, historycznie) w XVIII–XIX w.: zwolennik ruchu dążącego do zniesienia niewolnictwa i sprzeciwiającego się dyskryminacji rasowej noun | der Abolitionist [des Abolitionisten; die Abolitionisten]Substantiv |
| abolicjonista noun zwolennik abolicjonizmu, ruchu społecznego domagającego się zniesienia jakiegoś prawa | der Abolitionist [des Abolitionisten; die Abolitionisten]Substantiv |
| abolicjonistka (historia, historyczny, historycznie) w XVIII–XIX w.: zwolenniczka ruchu dążącego do zniesienia niewolnictwa i sprzeciwiającego się dyskryminacji rasowej noun | AbolitionistinSubstantiv |
| abolicjonistka noun zwolenniczka abolicjonizmu, ruchu społecznego domagającego się zniesienia jakiegoś prawa | AbolitionistinSubstantiv |
| abolicjonistyczny adjective związany z abolicjonizmem, dotyczący abolicjonizmu lub abolicjonistów | abolitionistischAdjektiv |
| abolicjonizm (historia, historyczny, historycznie) ruch polityczny w Stanach Zjednoczonych, który dążył do zniesienia niewolnictwa; noun | der Abolitionismus [des Abolitionismus]Substantiv |
| abolicjonizm noun ruch społeczny, domagający się zniesienia jakiegoś prawa | der Abolitionismus [des Abolitionismus]Substantiv |
| abolicyjny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) związany z abolicją, dotyczący abolicji adjective | Abolition | abolitionistischAdjektiv |
| abominacja (książkowy) obrzydzenie, wstręt, odraza noun | der Abscheu [des Abscheus, der Abscheu(s), der Abscheu]Substantiv |
| abominacyjny (książkowy) obrzydliwy, wstrętny adjective | abscheulich [abscheulicher; am abscheulichsten]Adjektiv |
| abonament noun regularna odgórna opłata za otrzymywanie książek lub czasopism | das Abonnement [des Abonnements; die Abonnements/Abonnemente]Substantiv |
| abonament noun regularna opłata za korzystanie z usługi (np. internetu); | Abonnement | GebührSubstantiv |
| abonencki adjective związany z abonentem, osobą opłacającą abonament | |
| abonent noun osoba płacąca stałą opłatę, abonament; | der Abonnent [des Abonnenten; die Abonnenten]Substantiv |
| abonentka noun kobieta płacąca stałą opłatę, abonament | die Abonnentin [der Abonnentin; die Abonnentinnen]Substantiv |
| abonować verb korzystać z abonamentu – usługi otrzymywania produktu w zamian za uiszczanie regularnej opłaty | abonnieren [abonnierte; hat abonniert]Verb |
| aborcja (medycyna, medyczny) zabieg przerwania ciąży; sztuczne wywołanie poronienia; noun | Abtreibung | SchwangerschaftsabbruchSubstantiv |
| aborcjonista noun | der Engelmacher [des Engelmachers; die Engelmacher]Substantiv |
| aborcyjny (książkowy) związany z aborcją adjective | die Abtreibung [der Abtreibung; die Abtreibungen]Adjektiv |
| abordaż (morski) (historia, historyczny, historycznie) sposób walki morskiej polegający na zetknięciu się dwóch okrętów i prowadzeniu walki wręcz na ich pokładach w celu zdobycia wrogiego okrętu lub jego późniejszego zatopienia; noun | die Enterung [der Enterung; die Enterungen]Substantiv |
| abordażowy (wojskowość, wojskowy) (marynarka) związany z abordażem, przeznaczony do abordażu adjective | entern [enterte; hat/ist geentert]Adjektiv |
