słownik Polsko-Niemiecki »

be w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
bezcześcić verb
znieważać coś, pozbawiać czci

schänden [schändete; hat geschändet]Verb

bezczynność noun
brak aktywności

der Müßiggang [des Müßiggang(e)s; —]Substantiv

bezczynny (książkowy) nic nierobiący
adjective

inaktivAdjektiv

bezczynny adjective

müßig [müßiger; am müßigsten]Adjektiv

bezdech (medycyna, medyczny) chorobowy lub wywołany celowo zanik oddechu;
noun

AtemstillstandSubstantiv

bezdenny (przenośnie, przenośnia) o bardzo dużym natężeniu
adjective

bodenlos | grenzenlosAdjektiv

bezdenny adjective
taki, który wydaje się nie mieć dna

abgrundtief | abgründig | bodenlosAdjektiv

bezdeszczowy adjective
charakteryzujący się brakiem deszczu

regenfreiAdjektiv

bezdętkowy (technologia, technika, techniczny) niezawierający w swej konstrukcji dętki
adjective

schlauchlosAdjektiv

bezdewizowy adjective
bez wymogu wypłacania dewiz, bez obrotu dewizami

devisenfreiAdjektiv

bezdomna phrase

die ObdachlosePhrase

bezdomniak (slangowo) bezdomny, bezpański pies lub kot
noun

der Streuner [des Streuners; die Streuner]Substantiv

bezdomność (socjologia, socjologiczny) problem społeczny, charakteryzujący się brakiem miejsca zamieszkania;
noun

die Obdachlosigkeit [der Obdachlosigkeit; die Obdachlosigkeiten]Substantiv

bezdomny adjective
taki, który nie ma domu

obdachlosAdjektiv

bezdowodowy adjective
niemający dowodu, niepoparty dowodem

beweislosAdjektiv

bezdrzewny adjective
pozbawiony drzew, charakteryzujący się brakiem drzew

baumlosAdjektiv

bezduszny adjective
mający nieczuły i bezwzględny stosunek do otoczenia lub wyrażający taki stosunek

abgestumpft | herzlos | gefühlskalt | gefühlslos | gleichgültigAdjektiv

bezdymny adjective
niewydzielający dymu

rauchlos | rauchfreiAdjektiv

bezdyskusyjny adjective
niepodlegający dyskusji

diskussionslos | unbestritten | unstreitigAdjektiv

bezdziedziczny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nieodziedziczony przez nikogo
adjective

erbenlos | unvererbtAdjektiv

bezdzietnie adverb
w sposób właściwy bezdzietności, osobom bezdzietnym; bez potomstwa

kinderlosAdverb

bezdzietność noun
nieposiadanie potomstwa;

die Kinderlosigkeit [der Kinderlosigkeit; —]Substantiv

bezdzietny adjective
niemający dzieci, potomstwa

kinderlosAdjektiv

bezdźwięczny (językoznawstwo, językoznawczy) o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe
adjective

stimmlosAdjektiv

bezdźwięczny adjective
nie wydający dźwięku (głosu)

stimmlos | lautlos | tonlos | klanglosAdjektiv

bezeceństwo noun

die Schandtat [der Schandtat; die Schandtaten]Substantiv

bezfleksyjny (językoznawstwo, językoznawczy) o języku, który nie ma odmiany wyrazów, nie ma form fleksyjnych
adjective

flexionslos | indeklinabel | nichtflektierend | unveränderlichAdjektiv

bezgłośny adjective
bardzo cichy lub wręcz niesłyszalny

lautlos | stimmlos | tonlosAdjektiv

bezgłowy (książkowy) taki, który nie ma głowy; pozbawiony głowy
adjective

führerlosAdjektiv

bezglutenowy (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (biochemia, biochemiczny) pozbawiony glutenu, niezawierający glutenu
adjective

glutenfreiAdjektiv

bezgorączkowy (medycyna, medyczny) taki, który objawia się bez gorączki
adjective

fieberfreiAdjektiv

bezgotówkowy (bankowość, bankowy) (księgowość) odbywający się bez udziału gotówki
adjective

bargeldlosAdjektiv

bezgranicznie (książkowy) w sposób bezgraniczny, w najwyższym stopniu
adverb

grenzenlos | unumschränktAdverb

bezgraniczny adjective
taki, który nie ma granic; nie jest ograniczony czymś

grenzenlosAdjektiv

bezgrzebieniowiec noun

der Laufvogel [des Laufvogels; die Laufvögel]Substantiv

bezgrzeszny (poetycki, poetycko) bez grzechu, wolny od grzechu, niewinny
adjective

sündenfreiAdjektiv

bezguście (odprzymiotnikowy) brak smaku, brak gustu
noun

die Geschmacklosigkeit [der Geschmacklosigkeit; die Geschmacklosigkeiten]Substantiv

bezgwiezdny adjective
nie mający gwiazd

sternenlosAdjektiv

bezhołowie (potocznie, potoczny) brak organizacji, dyscypliny, porządku, spowodowane brakiem kierownictwa (głowy) lub bezmyślnością
noun

die Anarchie [der Anarchie; die Anarchien]Substantiv

bezideowy (książkowy) niemający ugruntowanych przekonań, nie wyznający żadnej ideologii
adjective

ideologiefrei | ideologielosAdjektiv

78910