słownik Polsko-Niemiecki »
łuk w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| łuk (architektura, architektoniczny) element budowli w kształcie łuku (1.1); noun | der Bogen [des Bogens; die Bogen, die Bögen]Substantiv |
| łuk (fizyka, fizyczny) widoczny przepływ prądu elektrycznego między dwoma elektrodami; noun | Bogen | KreisbogenSubstantiv |
| łuk (matematyka, matematyczny) różniczkowalny odcinek krzywej noun | Bogen | ArkusSubstantiv |
| łuk (sport, sportowy) wygięta broń miotająca strzały przez napięcie liny łączącej jej oba końce i nadanie tak strzale energii; noun | der Bogen [des Bogens; die Bogen, die Bögen]Substantiv |
| łuk noun każdy kształt przypominający łuk (1.1) | der Bogen [des Bogens; die Bogen, die Bögen]Substantiv |
| łuk aorty (anatomia, anatomiczny) (medycyna, medyczny) odcinek aorty łączący jej część wstępującą z zstępującą noun | der Aortenbogen [des Aortenbogens; die Aortenbogen|Aortenbögen]Substantiv |
| łuk w ośli grzbiet phrase | der Eselsrücken [des Eselsrückens; die Eselsrücken]Phrase |
| Łukasz noun imię męskie; | der Lukas [des Lukas; —]Substantiv |
| łukowaty adjective mający kształt łuku, podobny do łuku, wygięty w kształcie łuku | bogenförmigAdjektiv |
| Iłukszta (geografia, geograficzny) miasto w południowo-wschodniej części Łotwy, w Semigalii, nad rzeką Iłuksztą; noun | IlluxtSubstantiv |
| Kniażołuka (geografia, geograficzny) (administracja) wieś na Ukrainie, położona w rejonie dolińskim obwodu iwanofrankiwskiego; noun | KnjascholukaSubstantiv |
| opłukanie noun usunięcie zabrudzenia lub detergentu poprzez polanie wodą | spülen [spülte; hat/ist gespült]Substantiv |
| opłukiwać verb umywać przez polewanie cieczą | abspülen [spülte ab; hat abgespült]Verb |
| ostrołuk (architektura, architektoniczny) łuk, którego szczyt powstał z przecięcia się dwóch fragmentów okręgu; noun | OgiveSubstantiv |
| piec łukowy | |
| płukanie (rzeczownik odczasownikowy) od płukać noun | Abspülen [spülte ab; hat abgespült]Substantiv |
| płukać verb | schwemmen [schwemmte; hat geschwemmt]Verb |
| płukać gardło phrase | gurgeln [gurgelte; hat gegurgelt]Phrase |
| rachatłukum (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) słodki przysmak z Bliskiego Wschodu, wyrób cukierniczy o konsystencji galaretki, zawierający dodatki, np. migdały, orzechy lub kawałki owoców, podawany w formie kostek oprószonych cukrem pudrem; noun | LokumSubstantiv |
| spłukany (potocznie, potoczny) bez pieniędzy, w stanie bankructwa adjective | pleiteAdjektiv |
| spłukiwać verb | spülen [spülte; hat/ist gespült]Verb |
| wypłukiwać |
