słownik Polsko-Łacina »
zakon żebraczy w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| zakon żebraczy (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakon o surowej regule zabraniającej posiadania majątku, utrzymujący się z pracy i z dobrowolnych datków zbieranych głównie podczas kwest; noun | ōrdō mendīcānsnoun |
