słownik Polsko-Łacina »
wisieć w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| wisieć (potocznie, potoczny) być winnym (pieniądze itp.) verb | debereverb |
| wisieć verb być przymocowanym do czegoś od góry | pendeōverb |
| wisieć verb dawać się odczuć, być odczuwalnym (o nastroju itp.); zagrażać | pendeōverb |
| wisieć verb umierać na szubienicy | pendeōverb |
| wisieć verb znajdować się w powietrzu, tkwić nieruchomo nad ziemią | pendeōverb |
