słownik Polsko-Łacina »
wilk w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| Wilk (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; noun | Lupus [lupi](2nd) M |
| wilk (zoologia, zoologiczny) przypominające psa zwierzę drapieżne, dziko żyjące; noun | lupus | hirpusnoun |
| wilk szary (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Canis lupus Linnaeus, gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych; noun | Canis lupusnoun |
| wilk szary (zoologia, zoologiczny) ssak z gatunku wilk szary (1.1) noun | Canis lupusnoun |
| wilk w owczej skórze noun ktoś zły, niebezpieczny udający kogoś łagodnego i pokornego | |
| wilkołak (folklor) człowiek, który może (częściowo albo w całości) zmienić się w wilka noun | versipellis [versipellis](3rd) M |
| człowiek człowiekowi wilkiem ludzie nie są sobie życzliwi | |
| o wilku mowa wyrażenie używane, gdy osoba, o której mówimy, nagle się pojawia; zobacz też: o wilku mowa w Wikicytatach |
