wierzyciel w języku łacina

Polski	Łacina
wierzyciel (potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze noun	creditor [creditoris](3rd) M noun
wierzyciel (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; noun	creditor [creditoris](3rd) M noun

Historia wyszukiwania