Polski | Łacina |
---|---|
wierzch noun górna lub zewnętrzna powierzchnia czegoś | apex [apicis](3rd) M |
wierzchni (książkowy) znajdujący się na wierzchu czegoś, umieszczony na górze, stanowiący zewnętrzną warstwę czegoś; górny, zewnętrzny adjective | exter [extera -um, exterior -or -us, extremus -a -um]adjective |
wierzchowiec (jeździectwo, jeździecki) koń do jazdy wierzchem, w siodle noun | ascendōnoun |
wierzchołek (geografia, geograficzny) szczyt góry noun | acumen [acuminis](3rd) N |
wierzchołek (geometria) punkt łączący sąsiednie boki wielokąta lub co najmniej trzy ściany wielościanu; noun | apex [apicis](3rd) M |
nawierzchnia noun górna część drogi, placu, chodnika; | stratanoun |
powierzchnia noun określony obszar, o ograniczonych rozmiarach | superficies [superficiei](5th) F |
powierzchnia noun wierzchnia warstwa masy jakiejkolwiek substancji, cieczy | superficies [superficiei](5th) F |
powierzchnia noun zewnętrzna strona | superficies [superficiei](5th) F |
powierzchniowy adjective pojawiający się/występujący na powierzchni | brevis [breve, brevior -or -us, brevissimus -a -um]adjective |
powierzchowność noun wygląd zewnętrzny człowieka | aspectus [aspectus](4th) M |
powierzchowny adjective taki, który opiera się na płytkiej, pobieżnej obserwacji, który nie wnika w istotę rzeczy | levis [leve, levior -or -us, levissimus -a -um]adjective |
zwierzchnictwo noun sprawowanie władzy zwierzchniej | auctōritāsnoun |
zwierzchnik noun ktoś, kto ma nad kimś/czymś władzę | prior [prioris](3rd) M |