słownik Polsko-Łacina »

wieś w języku łacina

PolskiŁacina
wieś noun
jednostka osadnicza nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta;

pagus [pagi]noun

rus [ruris]noun

wieśniak (potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) prostak, człowiek prymitywny
noun

agricola [agricolae]noun

wieśniak noun
człowiek mieszkający na wsi

agrestis [agrestis]noun

wieść (książkowy) nowina, wiadomość
noun

nuntia [nuntiae]noun

wieść (książkowy) prowadzić
verb

ducereverb

obwieś (dawniej, dawny) (pogardliwie, pogardliwy) osoba postępująca źle
noun

furcifer [furciferi]noun

opowieść (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) utwór narracyjny o bogatej fabule i gawędziarskiej narracji, zwykle dłuższy od opowiadania i noweli, krótszy od powieści
noun

fābellanoun

opowieść (przenośnie, przenośnia) (pejoratywnie, pejoratywny) coś, co zostało powiedziane
noun

fabulor [fabulari, fabulatus sum]noun

opowieść noun
opowiadana historia

fābellanoun

powieść (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) długi utwór narracyjny opisujący rozbudowany ciąg zdarzeń; zwykle udostępniany w formie książki;
noun

fabula [fabulae]noun

przypowieść (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótkie alegoryczne opowiadanie o treści moralnej i dydaktycznej lub religijnej
noun

parabola [parabolae]noun

zniewieściałość (pogardliwie, pogardliwy) posiadanie przez mężczyznę cech uznawanych typowo za kobiece, niewieście
noun

effeminationoun

zniewieściały adjective
o mężczyźnie: taki, który ma kobiece cechy

feminatusadjective