słownik Polsko-Łacina »
wiatr w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| wiatr (meteorologia, meteorologiczny) ruszające się masy powietrza; noun | anima [animae]noun ventus [venti]noun |
| wiatr słoneczny (astronomia, astronomiczny) wydobywający się ze Słońca strumień plazmy; noun | ventus solarisnoun |
| wiatrak (potocznie, potoczny) wentylator ze śmigłem noun | fautor [fautoris]noun |
| wiatrowy adjective związany z wiatrem | ventus [venti]adjective |
| kto sieje wiatr, ten zbiera burzę kto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań |
