Polski | Łacina |
---|---|
ucho (anatomia, anatomiczny) narząd słuchu; noun | auris | auriculanoun |
ucho noun małżowina uszna | auricula | aurisnoun |
ucho noun uchwyt kosza, garnka, filiżanki lub siatki | auris [auris](3rd) F |
ucho wewnętrzne (anatomia, anatomiczny) część ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi; noun | auris internanoun |
ucho środkowe (anatomia, anatomiczny) część ucha, w której znajdują się kosteczki słuchowe i trąbka Eustachiusza; noun | auris medianoun |
uchodzić (przestarzałe, przestarzały) oddalać się, uciekać verb | aufugio [aufugere, aufugi, -](3rd) |
uchodźca noun osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; | profugus [profugi](2nd) C |
uchodźczy adjective dotyczący uchodźcy i/lub uchodźstwa | profugus [profuga, profugum]adjective |
brzuchomówca (książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu noun | ventriloquusnoun |
duchowieństwo (kościelny) ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny; noun | sacerdōtiumnoun |
duchowny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba sprawująca posługę duchową, religijną noun | sacerdos [sacerdotis](3rd) C |
duchowny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w katolicyzmie: osoba po święceniach kapłańskich noun | flamen [flaminis](3rd) N |
duchowny adjective związany z duchowieństwem, dotyczący duchowieństwa | clericalis [clericalis, clericale]adjective |
duchowo adverb w sposób duchowy, dotyczący duchowości | spīritāliteradverb |
duchowość noun to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka | spiritalitas [spiritalitatis](3rd) F |
duchowy adjective odnoszący się do sfery ducha i duchowości | spiritualis [spiritualis, spirituale]adjective |
gruchot noun silny odgłos uderzających o siebie lub o coś albo rozpadających się przedmiotów; mocny huk | increpatio [increpationis](3rd) F |
głuchota noun utrata zdolności słyszenia; | surditas [surditatis](3rd) F |
Głuchołazy (geografia, geograficzny) miasto w Polsce w województwie opolskim; noun | Capricolumnoun |
kosteczka słuchowa (anatomia, anatomiczny) drobna kostka w jamie bębenkowej ucha przenosząca drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego; noun | |
materiał wybuchowy noun związek chemiczny lub ich mieszanina, zdolna do wybuchu pod wpływem uderzenia lub iskry; | |
muchomor (mikologia, mikologiczny) grzyb z rodzaju muchomor (1.1) noun | amanitanoun |
muchomor (systematyka) (mikologia, mikologiczny) Amanita Pers., rodzaj grzybów kapeluszowych, często trujących; noun | Amanitanoun |
Nabuchodonozor (starożytność) babilońskie imię męskie noszone m.in. przez kilku władców Babilonii noun | Nabuchodonosornoun |
nieruchomość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) grunt, budynek trwale związany z gruntem lub część budynku, które stanowią odrębny przedmiot własności; noun | res solinoun |
nieruchomy adjective bez ruchu, nie zmieniający pozycji, położenia | immōbilisadjective |
ruchomy adjective poruszający się | mobilis [mobile, mobilior -or -us, mobilissimus -a -um]adjective |
schody ruchome noun urządzenie do ukośnego transportu ludzi między piętrami; | |
suchogrzybek oprószony (mikologia, mikologiczny) Xerocomellus pruinatus (Fr.) Šutara, gatunek grzyba jadalnego z rodziny borowikowatych; noun | |
suchogrzybek złotopory (mikologia, mikologiczny) Xerocomellus chrysenteron (Bull.) Šutara, gatunek grzyba jadalnego z rodziny borowikowatych; noun | |
suchość noun cecha tego, co suche | siccitāsnoun |
trąbka słuchowa (anatomia, anatomiczny) kanał, który łączy jamę bębenkową ucha środkowego z górną częścią gardła; noun | |
wybuchowy adjective o człowieku, charakterze: taki, którego zachowanie / reakcje są gwałtowne, impulsywne, żywiołowe, szybkie | acer [acris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um]adjective |
łańcuchowy adjective związany z szeregiem powiązanych ze sobą ogniw; dotyczący łańcucha | catenaadjective |